Over Durat: ecologische solid surface uit Finland

Helsinki calling

Deze zomer ging Tina voor de tweede keer langs bij Durat in Helsinki, toen ze op bezoek ging bij haar Fins metekind – daarover trouwens meer verderop in dit artikel.

Durat maakt solid surface materiaal waarin gerecycleerde mallen uit de Zweedse en Finse industrie verwerkt zijn.

Het resultaat van het maakproces is een terrazzo-achtig plaatmateriaal dat superaangenaam aanvoelt. Het is getest op schokbestendigheid en zeer geschikt bevonden voor keukenwerkbladen.

De platen zijn verkrijgbaar in alle mogelijke kleurtinten, wat een enorme waaier aan creatieve mogelijkheden oplevert.

En, groot pluspunt: de platen komen uit Europa, wat een veel kleinere transport-voetafdruk oplevert.

Ecologisch plaatmateriaal

Van bij de opstart van Durat, nu zo’n tien jaar geleden, was het grote doel: het inperken van het enorme volume aan plastic afval. Dat doen ze door afgedankte plastics een tweede leven te geven en ze te verwerken in hun designproducten.

Het Durat-materiaal is voor maar liefst 30 % opgebouwd uit industriële mallen die anders bij het afval zouden belanden. Het eindmateriaal is 100 % recycleerbaar.

Naast plaatmateriaal maakt Durat ook stijlvolle lavabo’s, baden en meubels.

Finland – Korea: 1-0

Het solid surface materiaal dat we voorheen gebruikten voor werkbladen en aanrechten, waren de Himacs solid surfaces. Uitstekend materiaal, daar niet van. Maar die platen komen standaard uit Korea met altijd een lichte glinsterspikkel in – iets wat niet elke klant kon bekoren.

Dat we vandaag de Finse platen in alle kleuren kunnen aanbieden als alternatief voor plaatmateriaal uit Korea, stemt ons bijzonder blij. En de keukens die we er al mee maakten zijn pareltjes geworden. Neem bijvoorbeeld de seventies keuken van Johnny en Els of de gewaagde poederroze keuken van Tom en Adrian.

Een metekind in Finland

Ik ben altijd geboeid geweest door hoe architectuur en meubilair kan samenhangen. Hoe een meubel een trap kan worden, bijvoorbeeld
‍
^Tina

Toen Tina haar architectuurstudies had afgerond, werkte ze een jaar als architect. Maar ze voelde dat er iets niet klopte. “Wie was ik om aan aannemers te vertellen hoe ze iets moesten bouwen?” vroeg ze zich af.

Ze besloot om aan de Aalto University in Finland een specialisatiejaar houtbouw voor architecten te volgen. “Dat was een fantastisch jaar. We hebben toen met 15 studenten een leefeenheid gebouwd.”

Na dat jaar Wood Program bemachtigde Tina via Flanders DC een Leonardo Da Vinci werkbeurs en liep zo zes maand stage bij zelfstandig meubelmaker Tuomas Kohvkake. “Ik ben altijd geboeid geweest door hoe architectuur en meubilair kan samenhangen. Hoe een meubel een trap kan worden, bijvoorbeeld,” vertelt ze.

Ja, ik ben een koppig wezen. Maar gelukkig was er een sauna aan boord.

^Tina

Dertig uren varen

Toen Tuomas een zoon kreeg met de klinkende naam Otso Salama Ikaros – kortweg: Otso – kreeg Tina de eer om meter te worden.

Dat ze nu regelmatig naar Finland trekt, is dan ook evident. Hoewel ‘evident’ misschien niet de juiste term is voor de reis die ze vorige zomer aflegde.

Ze treinde acht uren van Gent naar Travemünde (DE). En van daaruit nam ze de boot: 30 uren varen naar Finland.

"Ja, ik ben een koppig wezen. Maar gelukkig was er een sauna aan boord,” lacht ze.